یک – دوشنبهٔ گذشته به دعوت آقای جان هورگان رهبر اپوزیسیون استان بریتیش کلمبیا همراه با دیگر رسانه‌های ایرانی شهرمان، نشست دوساعته‌ای داشتیم. در این نشست دوستانه، خانم‌ها سلینا رابینسون و جودی ویکنز، نمایندگان استانی حزب دموکراتیک نوین بریتیش کلمبیا به‌ترتیب از حوزهٔ Coquitlam – Maillardville و حوزهٔ Coquitlam – Burke Mountain نیز حضور داشتند. به گفتهٔ آقای هورگان این تنها دیداری بود از مجموعه دیدارهای حزب بی‌سی ان‌دی‌پی برای شروع برقراری ارتباط با جامعهٔ ایرانی و ربطی به انتخاباتی که در ۹ – ۱۰ ماه آینده برگزار خواهد شد، نداشت و به‌عبارتی این نشست بخشی از کمپین انتخاباتی نبود. بیشتر بحث‌ها حول و حوش نحوهٔ برقراری ارتباط با جامعهٔ ایرانی بود و مسائل و مشکلاتی که برای این کامیونیتی در درجهٔ اول اهمیت قرار دارد. مشروح صحبت‌ها در این نشست در بخش گزارش این شماره آمده است که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنم.
دو – کمپینی که شاید اهمیتش کمتر از کمپین‌های انتخاباتی نیست و طیِ دو سه هفتهٔ گذشته فضای گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» را تحت تأثیر قرار داده است، کمپینی‌ست که برای کمک به هموطن جوانی ساکن شهرمان ونکوور در سایت GoFundMe درست شده است. جوان هموطنی که شوربختانه سرطان به مبارزه‌اش طلبیده است. آنچه در این میان زیباست اما، موجِ دست‌هایی‌ست که به‌حرکت درآمده تا همیاری و همدلی و همراهی در گوشهٔ و کنار کتاب لغات خاک نخورند؛ ما همگی آن‌ها را به چشم دیدیم و البته که به این تجربه مباهات می‌کنیم. شرح این ماجرا نیز در این شماره در بخش لابه‌لای پست‌‌های همیاری آمده است.
سه – یکی از بخش‌هایی که شخصاً بسیار مشتاق بودم شروع کنیم، بخشی‌ست که «اتاق مشاوره» نام گرفته است. همان‌طور که در گروه «همیاری» نیز اعلام شد، خانم منیژه غفاری که گفت‌وگویشان با رسانهٔ همیاری در شمارهٔ سوم منتشر شد، طبق قولی که به ما داده بودند، از این شماره پاسخ‌گوی سؤالات شما خوانندگان عزیز پیرامون مسائل مرتبط با سلامت خانواده، مشکلات و خشونت‌های خانوادگی، جنسی، روحی و روانی و همچنین تأثیر مهاجرت بر این‌گونه مشکلات و خشونت‌ها، خواهند بود. با سپاس دوباره از ایشان برای وقتی که در اختیار ما و خوانندگان ما می‌گذارند.
